Partizan-AEK, ένας φιλικός αγώνας κατά του πολέμου

Στις 7 Απριλίου η ΑΕΚ γιορτάζει και θυμάται πάντα ένα ιστορικό επίτευγμά της που ξεφεύγει από τα αθλητικά πλαίσια. Θυμάται ένα ταξίδι ειρήνης και συμπαράστασης σε έναν αδερφό λαό που δοκιμαζόταν.
Την άνοιξη του 1999, η ΑΕΚ ανακοίνωσε την διεξαγωγή φιλικού αγώνα με την Παρτιζάν στο Βελιγράδι την Μεγάλη Τετάρτη 7 Απριλίου, εν μέσω των ΝΑTΟϊκών βομβαρδισμών που είχαν ξεκινήσει στις 24 Μαρτίου του 1999 με απόφαση του Αμερικάνου προέδρου Μπιλ Κλίντον, επειδή η Σερβία αρνείτο να υπογράψει τη συμφωνία για το μέλλον του Κοσσυφοπεδίου! Βομβαρδισμών που διήρκεσαν 78 μέρες και κόστισαν τη ζωή σε 500 άμαχους, σύμφωνα με αντικειμενικές πηγές ενώ το Βελιγράδι έκανε λόγο για περίπου 5000!
Με εμπνευστή του όλου εγχειρήματος τον Δημήτρη Μελισσανίδη και με τη σύμφωνη γνώμη του ποδοσφαιρικού τμήματος και ειδικά του αρχηγού της ομάδας Ντέμη Νικολαΐδης, η ΑΕΚ πήρε μια απόφαση που γράφτηκε στην ιστορία. Ηταν ένα ταξίδι γεμάτο κινδύνους, αφού οι λεγόμενες “έξυπνες” βόμβες που έριχναν οι ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις στο σερβικό έδαφος είχαν κάνει πολλά τραγικά λάθη που κόστισαν αθώες ζωές. Το κονβόι με τα πέντε πούλμαν της ελληνικής αποστολής, στο οποίο συμμετείχαν και εξέχουσες προσωπικότητες εκτός ποδοσφαίρου, όπως ο Μανώλης Γλέζος, θα μπορούσε να κινδυνεύσει!
Η αποστολή της ΑΕΚ ταξίδεψε την παραμονή του αγώνα για την Βουδαπέστη όπου και διανυκτέρευσε, και το πρωί της Μεγάλης Τετάρτης η αποστολή ξεκίνησε οδικώς για το Βελιγράδι, μέσα σε διαρκή αποθέωση από τους Σέρβους. Η άφιξη στην πρωτεύουσα της χώρας ήταν από τις πιο συγκλονιστικές στιγμές, με τους ντόπιους να προσφέρουν ψωμί και αλάτι, το οποίο συμβολίζει τη σερβική φιλοξενία. Μια σύντομη στάση στο Προεδρικό μέγαρο όπου η ΑΕΚ μετέφερε το μήνυμα συμπαράστασης όλου του ελληνικού λαού και στην συνέχεια η άφιξη στο γήπεδο της Παρτιζάν, όπου η διοίκηση, οι συνοδοί και οι οπαδοί της ΑΕΚ, κυρίως από την Original 21, γνώρισαν νέα αποθέωση.
Οι δύο ομάδες μπήκαν μαζί στο γήπεδο κρατώντας ένα πανό που έγραφε το μήνυμα του αγώνα: «NATO stop the war, stop the bombing». Ο αγώνας δεν έληξε ποτέ. Ή μάλλον, έληξε πρόωρα όταν οι οπαδοί των δύο ομάδων εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο
Ηταν η πιο όμορφη διακοπή αγώνα στην ιστορία του ποδοσφαίρου αφού οι οπαδοί των δύο ομάδων άντεξαν μόνο 68 λεπτά και μετά μπήκαν στο γήπεδο: οι Σέρβοι από το πέταλο και οι οπαδοί της ΑΕΚ από το κέντρο και έτρεξαν να αγκαλιαστούν.
Ολοι μαζί, ποδοσφαιριστές και προπονητές των δύο ομάδων έγιναν ένα κουβάρι. Ηταν συγκλονιστική στιγμή. Ιστορική, μοναδική και ανεπανάληπτη. Ηταν η στιγμή που έβαλε την ΑΕΚ στις καρδιές ενός ολόκληρου λαού. Ηταν μια ακόμα απόδειξη του πόσο διαφορετικό, περήφανο και μεγαλειώδες είναι να είσαι ΑΕΚ.
Μετά από αυτό, όμως, όλοι έπρεπε να τρέξουν: οι Ελληνες για να εγκαταλείψουν το σερβικό έδαφος πριν σκοτεινιάσει και οι Σέρβοι να κρυφτούν στα καταφύγια για μια ακόμα νύχτα βομβαρδισμών.

Le cose belle si fanno sempre un po’ attendere … Come un gol al novantesimo

0